Fokko Jan (r) en Marcel Wolters in hun kruidenierswinkel in Haren – Foto: Marjorie Noë

,,Je kunt naar Albert Heijn en Jumbo gaan om te kijken hoe het níet moet.” Het is een gewaagde uitspraak van Fokko Jan Wolters, eigenaar van Kruidenier Wolters in het centrum van Haren.

Volgens hem weet de gemiddelde medewerker van de grote supermarktketens weinig over wat ze nou eigenlijk verkopen. Dat is bij hem wel anders, meent hij. ,,Wij hebben de warenkennis: we weten precies wat erin zit en waar het vandaan komt. En vriendelijkheid, netjes zijn en service geven, daarmee maken we het verschil.”

Dat van die warenkennis, dat klopt wel. Achter elk product dat de kruidenier aanwijst, lijkt wel een verhaal te schuilen. ,,Neem nou deze kaas,” vertelt Wolters, wijzend op een stuk zo groot als een fietswiel. ,,Mijn ouders werkten vroeger al samen met de boer die hem maakt, en nu werken we samen met de dochter ervan. Ook maken we hem weleens zelf, twee of drie keer per jaar. Dat deed ik vroeger vaker, maar ik heb nu niet het materiaal en de ruimte om het vaak zelf te doen.”

Gezinsbedrijf

Wolters zit al 55 jaar in Haren en heeft sinds zes jaar ook een vestiging in de stad Groningen. Van oorsprong een zuivelhandel, uitgegroeid tot een kruidenier met delicatessen en streekproducten. De ouders van Fokko Jan zijn de oprichters. Zijn zoons Marcel, Vincent en Ricardo werken in de winkel, net als zijn vrouw Greta. Een echt familiebedrijf dus. Of eigenlijk een gezinsbedrijf, zoals Fokko Jan het noemt.

Maar op nog geen 100 meter van de kruidenierszaak van Wolters zit een Jumbo, waar veel mensen hun boodschappen doen. Dus hoe gaat Wolters die concurrentiestrijd aan? ,,Met traceerbare producten,” zegt Fokko Jan. ,,We weten waar het vandaan komt, hoe het gemaakt wordt en wat erin zit.” Daarnaast hebben ze een persoonlijke aanpak: met iedereen een praatje maken, en bij elk product is wel een mooi verhaal te vertellen.

Neem nu de honing die ze verkopen. Gemaakt door Marcel Wolters, zoon van Fokko Jan. Hij volgde een cursus bijenhouden bij de Hortus in Haren, en is er nu dus zelf mee aan de gang. ,,De bijenkasten staan hier achterin de tuin”, vertelt Marcel.

‘We geven het weg’

Dat is wel het ultieme voorbeeld van lokale productie, maar Wolters werkt sowieso graag samen met lokale producenten. Veel van de producten zijn daarom ook typisch Gronings, zoals knieperkes en koolzaadzeep. Ook lokaal: de soep van De Kleinste Soepfabriek in Leek. Die staat ook in het schap bij Albert Heijn, maar: ,,Ik was denk ik een van de eersten die het verkocht”, meent Fokko Jan. ,,Ik ken de eigenaar. Twintig jaar geleden begon ik ermee, toen zat hij nog in een boerderij hier in Noordbroek. En trouwens: ik heb het hele assortiment van de Soepfabriek. De supermarkt heeft vaak maar een kleine selectie.”

Producten die over zijn, worden vrijwel nooit weggegooid. ,,Weggooien kost altijd geld”, verduidelijkt Fokko Jan. ,,Het kan niet altijd naar de voedselbank, omdat we relatief kleine hoeveelheden hebben: het is dan vaak de moeite niet. Dus als het tegen de houdbaarheidsdatum aanloopt, geven we het weg. Oud brood gaat naar vissers, oud fruit en groente gaat naar de dieren. En anders eten we het zelf op.” Jonge mensen en studenten gaan liever naar de Albert Heijn voor een sapje en een broodje, toch? Nou, niet allemaal, want volgens Marcel weten jonge mensen de kruidenierszaak ook te vinden. ,,Jonge mensen die hier komen hebben behoefte aan wat anders. Een speciaalbiertje, een lekker stuk kaas. En het persoonlijke vinden ze vaak ook fijn, ze maken graag een praatje. Daar is blijkbaar wel behoefte aan.”

Zou het zo kunnen zijn dat er juist in en na de coronatijd behoefte was en is aan meer menselijk contact? Het zou kunnen, maar volgens Fokko Jan zijn ze in ieder geval geen klanten kwijtgeraakt in die periode. ,,Klanten die niet wilden komen, hebben we aan huis bezorgd. Dat kostte veel tijd, maar het is de service die je biedt. En dat we toen voor onze klanten klaar stonden, geeft wel een gunfactor.”