Vanwege de coronacrisis is het dezer weken niet mogelijk om de rubriek Hoe Maakt U Het te organiseren. In plaats daarvan vragen we al eerder geportretteerde maak-ondernemers hoe ze omgaan met de crisis, wat corona voor impact heeft en hoe ze de nabije toekomst zien. Deze week: Slaaf Vatenhandel uit Zuidlaren.

Noem het een luxeprobleem, noem het een beetje lastig, noem het wat je wilt. Maar Jacob Slaaf had het het afgelopen half jaar drukker dan ooit. En dat zegt wat, want de Drent doet het al meer dan veertig jaar: oude wijnvaten ombouwen tot rustieke regentonnen. ,,Ik had tot de zomer al meer omzet dan in heel 2019.’’

Dat is natuurlijk hartstikke fijn voor de balans, maar van Slaaf hoeft het eigenlijk niet zo nodig meer. Hij is de zeventig al even gepasseerd, en wilde het eigenlijk wat rustiger aan gaan doen met zijn Slaaf Vatenhandel. ,,Ik was al een beetje bezig met mijn opvolging, maar ga deze winter zeker om tafel. Zodat ik het écht wat kalmer aan kan gaan doen.’’

Huis en tuin van Slaaf Vatenhandel

Honderden vaten komen jaarlijks naar zijn werkplaats net buiten Zuidlaren. Uit Frankrijk, Spanje en Portugal vooral, hoewel de toevoer van de typische kastanjehouten vaten uit dat laatste land vanwege de crisis wat stokt. ,,Mondjesmaat komt het binnen, maar het is nog genoeg om aan de vraag te kunnen voldoen.’’

Slaaf haalt het deksel eraf, zet er een gietijzeren handpomp op, boort een gat voor de regenpijp in het vat. ,,En ik repareer ze ook. Dat is wel een vak ja. Heb ik geleerd van één van de echte kuipers uit IJmuiden. De planken rondzagen, dat doe ik niet zelf. Kost veel te veel tijd. Maar zo’n vat helemaal opbouwen, de duigen met de banden erom, dat kan ik wel ja.’’

De coronacrisis heeft ons geleerd dat mensen die veel thuis zitten en weinig op vakantie gaan, massaal investeren in huis en tuin. ,,Ze vinden ons op internet, maken een afspraak, zoeken er één uit. Zodra het geld op mijn rekening staat, kom ik zo’n vat bezorgen. Dat doe ik nog steeds, ondanks de corona. Aansluiten doe ik nu even niet. Ik wil eigenlijk zo snel mogelijk weer weg bij mijn klanten om het risico op besmetting te beperken.’’

Grote drukte bij Slaaf Vatenhandel

In de werkplaats annex showroom van Slaaf Vatenhandel is dat soms ook lastig. ,,Af en toe was het zo druk, dat ik probeerde zo snel mogelijk mensen te helpen die al precies wisten wat ze zochten, om de drukte maar zo vlug als het kon te verminderen. We hebben geen vaste openingstijden, mensen komen op afspraak, maar af en toe lopen ze ook gewoon aan. Ik heb als regel dat er niemand bij mij in de schuur komt, dat afstand bewaard wordt en niet cash betaald.’’

Slaaf vond het prachtig, al die interesse in zijn vaten, maar het heeft zo zijn keerzijdes. ,,Normaalgesproken was ik aan het repareren en ombouwen en liep ik soms weg bij mijn machines om een klant te helpen. Nu is het vaak zo druk, dat ik niet meer aan het ombouwwerk toekom. Dus sluit ik de tent soms een dagje voor klanten. Ik heb er zelfs een heel hek voor besteld. Anders kan ik onmogelijk aan de vraag blijven voldoen.’’

De grootste drukte zit er – nu de tuinen wel zomerklaar zijn – wel op. ,,Maar vergis je niet: nu wordt massaal gewerkt aan overkappingen in tuinen. Daar zitten regengoten aan en moet dus ook weer een mooie regenton bij. Nee, voorlopig blijft het hier lekker doorlopen.’’

En dat allemaal dankzij een gouden ingeving, eind jaren zeventig, van zijn vrouw. ,,Ja, eigenlijk is Roelie de grote aanjager van het Slaaf Vatenhandel. Zij was de eerste die regentonnen verkocht.’’ Dat ging min of meer toevallig. Slaaf: ,,Ik kwam met een chauffeur van een Duits fruitbedrijf aan de praat. Dat bedrijf had al die vaten over. Of ik daar niet iets mee kon. Roelie zette er een paar aan de straat, bordje ‘te koop’ erbij, en zo is het begonnen.’’

De vorige Hoe Ist Nou Dan gemist? Lees de aflevering met Zadelmakerij Nijeholtpade terug.